„Boskie Buenos”

Wygląda na to, że we wtapianiu się w tłum osiągnęliśmy wysoki poziom. Mnie w Buenos Aires pytano o drogę, a od Kamila Argentyńczycy chcieli kupować okulary z pobliskiego straganu. Może wynika to z dobrego kamuflażu? W pośpiechu przed wyjazdem Kamil nie zabrał swojego kapelusza i jako ochronę przed słońcem używał koszulki fantazyjnie zawiązanej na głowie. Przypominał tym samym bardziej Araba niż Latynosa, ale w Buenos nie takie rzeczy przechodzą... Tutejsi Latynosi bywają nawet... RUDZI!



Nasza wyprawa do argentyńskiej stolicy, obfitująca w liczne atrakcje, nie mogła jednak zostać uznana za kompletną. Przyjeżdżając do Buenos Aires trzeba sobie bowiem zorganizować rozbudowany harmonogram, obejmujący dni i godziny otwarć najważniejszych miejskich atrakcji. My tego nie zrobiliśmy. Tutaj każda instytucja: muzeum, kościół, teatr czy bank ma własne, niezależne od siebie godziny i dni otwarcia. W związku z tym, wiele miejsc na naszej trasie zwiedzania było zamkniętych z powodu remontów, sjesty, soboty, pogody lub zamkniętych do kolejnego otwarcia.

Poza tym, przekonaliśmy się, że sobota nie jest w stolicy Argentyny szczególnie intensywnym dniem. O godzinie 11:00 nad ranem, na ulicach można spotkać jedynie służby sprzątające po piątkowych imprezach oraz cierpiących na bezsenność polskich turystów – czyli nas.

W Buenos Aires łatwo zapomnieć, że jest się w Ameryce Południowej. W naszym, i nie tylko naszym, odczuciu to bardzo europejskie miasto (taki trochę Paryż, Budapeszt, Wiedeń...). Zresztą nie trudno o takie porównania, kiedy pełno tutaj budynków zaprojektowanych przez Włochów, Francuzów czy Brytyjczyków. Właściwie, jak wynika z naszego przewodnika po Buenos, żaden z polecanych budynków w centrum nie został zaprojektowany przez Argentyńczyka. Część z architektonicznych perełek, które odwiedziliśmy, Argentyna dostała w prezencie z okazji stulecia republiki (w 1910 roku) od innych krajów. Niestety, na obchodzone w tym roku dwusetlecie prezenty jeszcze nie dotarły :(.

Posłowie.

Dziś poznaliśmy pewien zwrot, który funkcjonuje w Argentynie, tj. baño polaco (z hiszp. kąpiel po polsku). Polaco jest skrótem od patas, culo y sobaco, co oznacza stopy, tyłek i pod pachami. A nam próbowano wmówić, że to od tego w jaki sposób myją się Polacy!

Ania

Wyświetl większą mapę